തർപ്പണം

ഹേ രാമ! യെന്നന്ത്യമന്ത്രം ജപിച്ചു ഞാൻ 

വെടിയേറ്റു വീണതിൻ ശ്രാദ്ധമിന്ന് !

ജീവനുതിർത്തൊരാ  തിരയല്ല തീർത്തതെൻ 

ജീവനിൽ വേദനയന്നുമിന്നും 

മതമെന്ന വെടിയുണ്ട പായുമെൻ നാടിൻറെ 

മുറിവേറ്റ ഹൃദയമെൻ തീവ്രദുഃഖം 

എരിയുമാ തീയിലേക്കെണ്ണ പകരുന്ന 

ഭാരതമക്കളെൻ നിത്യദു:ഖം 

വിരിമാറു കാട്ടിയെൻ നാടിന്നതിർത്തിയിൽ 

പൊലിയുന്ന ജന്മങ്ങളെന്‍റെ ദു:ഖം

അധികാരതിമിരത്തിനമരത്തിരിക്കുന്നൊ -

രലിവറ്റ വർഗ്ഗം വിതച്ച  ദുഃഖം 

അപമാനഭാരത്തിലിരുളാർന്ന കുഴിയിലേ-

ക്കമരുന്നൊരഭയമാരെന്‍റെ ദുഃഖം 

വിപണിയിൽ വിലപേശി വിൽക്കുന്ന ഭാരത
നാരി തന്നൈശ്വര്യമെന്‍റെ  ദുഃഖം 

ഒരു നേരം പശിയടക്കീടുവാനായിന്നു -

മലയുന്ന ബാലകരെന്‍റെ  ദുഃഖം 

അളവറ്റ ലഹരിയിൽ മതികെട്ടു മുങ്ങി-

യലയും യുവത്വമെന്നാത്മ ദുഃഖം 

ഭാരതമാതാവിൻ കണ്ണുനീർ വീഴുന്ന 

നിറമറ്റ ചേരികളെന്‍റെ  ദുഃഖം 

ഉടുതുണിയ്ക്കില്ലാ മറുതുണിയെന്നൊരാ 

കാഴ്ച തന്നെയിന്നുമെന്‍റെ  ദുഃഖം 

ഇടിയുന്ന മൂല്യങ്ങളുടയുന്ന സംസ്കാരം 

പെരുകുമഴിമതിയെന്‍റെ  ദുഃഖം 

വംശനാശം വന്നൊരാദർശധീരർ ത-

ന്നാത്മാവിൻ തേങ്ങലിലെന്‍റെ ദുഃഖം 

കണികാണുവാനൊരു കണികയുമില്ലാത്ത 

നേരും നെറിയുമോർത്തെന്‍റെ ദുഃഖം 

ദിശതെറ്റിയൊഴുകുമെൻ ദേശത്തിൻ ഭാവിതൻ 

ചിന്തയല്ലാതെ മറ്റില്ല ദുഃഖം 

വർഷങ്ങൾ തോറുമെൻ ശ്രാദ്ധം നടത്തുമെൻ 

മക്കളേയെൻ ചൊല്ലു കേൾക്കയില്ലേ?

അറിവിന്‍റെ, യലിവിന്‍റെ, സാഹോദര്യത്തിന്‍റെ-
യമൃതു കൊണ്ടൂട്ടുകയെന്‍റെ  പിണ്ഡം 

ധനമോഹിയല്ല ഞാനഭിലാഷമില്ലയെൻ 

തലവച്ച നോട്ടുകൊണ്ടാദരവും 

പകരമെൻ മക്കളെയനുദിനം പോറ്റുന്ന 

കർഷർ നൽകുന്നെനിക്കാദരം 

ഉറ്റവരെവിട്ടു മഞ്ഞും മഴയുമേ-

റ്റെന്നുമെൻ മക്കൾക്കു കാവൽനിൽക്കും 

ധീരജവാന്മാരെനിക്കു നൽകീടുന്നൊ-

രാദരം തന്നെയെനിക്കാദരം 

പ്രതിമകൾ വേണ്ടെനിക്കിടവഴിതോറുമെൻ 

പ്രജകൾ തന്നൊരുമയാണേറെയിഷ്ടം 

പറയട്ടെ ഞാനെന്‍റെയാത്മാഭിലാഷങ്ങ-

ളെൻ മക്കളേയൊരുമാത്ര കേൾക്ക!

കനവിലെനിക്കുണ്ടു കനലെരിയാത്തൊരുൾ-   

ക്കരുണ വറ്റാത്തൊരു മാതൃരാജ്യം 

പല കൊടിയില്ലാതെ നേർനെറിവിൻ കൊടി -

യതു മാത്രമുയരുമെൻ ജന്മരാജ്യം 

മതമെന്ന മാരകമാകുന്നൊരായുധം 

മതിയിലേറ്റാത്തൊരു ശ്രേഷ്ഠരാജ്യം 

പിടയുന്ന ജീവന്‍റെ വിലകൊണ്ടു നേട്ടങ്ങൾ 

കൊയ്യാത്ത മർത്ത്യർ വാഴുന്ന രാജ്യം 

പല ജാതിയില്ലാതെ  സംസ്കാരമാകുന്നൊ-

രേകജാതി പുലരുന്ന രാജ്യം 

ധർമ്മമൊഴിഞ്ഞൊരു കർമ്മവുമില്ലാത്ത  

നന്മ വഴിയുന്ന പുണ്യരാജ്യം 

ആരാരു തേരാളിയാകിലും സൽക്കീർത്തി 

പാരിൽപ്പരത്തുമെൻ നല്ലരാജ്യം

എന്നും നിരുപമശാന്തി തന്നാനന്ദ-

മലതല്ലു,മെന്നുയിരായ രാജ്യം 

കുടിലായ കുടിലുകൾ, കൊട്ടാരക്കെട്ടുക-

ളെവിടെയും  നീതിയൊന്നായ രാജ്യം 

നിയമങ്ങൾ വഴിതെറ്റി നീങ്ങാത്ത നിശ്ചയ-

ദാർഢ്യം നയിക്കുമെൻ ശക്തരാജ്യം 

കാക്കുകെൻ മക്കളേ നിങ്ങളെ വിശ്വസി-

ച്ചേൽപ്പിച്ചൊരീയിന്ത്യയെന്ന രാജ്യം 

ഒരു തുള്ളി രക്തം പൊഴിച്ചിടാതഭിമാന-

മോടെ നയിക്കുവിൻ നിങ്ങൾ രാജ്യം 

ഇനിയുമീ വൈരമാമന്ധത തീണ്ടാതെ- 

യൊരുമ കൊണ്ടൂട്ടുകയെന്‍റെ പിണ്ഡം  

ഇതു മാത്രമാണിനി മമ രാജ്യമെന്നുടെ 

ബലി നാളിൽ നൽകുവാനുള്ള കർമ്മം

"എന്‍റെ നാടെന്‍റെ നാടെ"ന്നുള്ള മന്ത്ര-

മായിന്ത്യയിലിന്നുമലയുന്നു ഞാൻ  

അഭിലാഷമൊത്തുള്ള ബലി മക്കൾ നൽകിലേ

യെന്നുടെയാത്മാവ് മുക്തി നേടൂ

അതുകൊണ്ടു തരികെനിക്കാത്മശാന്തിയ്ക്കൊരേ 

മനമോടെ മക്കൾതൻ ബലിതർപ്പണം...