അക്രൂരഗമനം (അക്രൂരൻ്റെ ഭക്തി-ഭാഗം 2 )/ കൃഷ്ണകാവ്യാർച്ചന.10

 

 

അക്രൂരനാത്മഗതമോരോന്നുരച്ചു-

മനുരാഗേണ കൃഷ്ണനുടെ രൂപം നിനച്ചുമിതി 

പോകുന്നു കംസനുടെ ദൂതും വഹിച്ചു ഹൃദി 

ശ്രീകൃഷ്ണപാദകമലങ്ങൾ ഭജിച്ചുമിതി.

പോകും വഴിക്കു മനതാരിൽത്തെളിഞ്ഞു-

പല കാര്യങ്ങൾ, ഭാവനയതോരോന്നിലും ഹരിതൻ -

ഭാവങ്ങൾ,   പാദചലനങ്ങൾ, മുകിൽനിറവു-

മീറക്കുഴൽവിളിതന്നാനന്ദസാഗരവും!

ഞാനെന്തു പുണ്യമതു  ചെയ്തെൻ്റെ ജന്മമിതിൽ!

മുജ്ജന്മസുകൃതമതുമാവാം നിനച്ചിടുകിൽ!

അല്ലെങ്കിലെങ്ങനെയിതാ ഗോപികാരമണ- 

നാകുന്ന ചിന്മയനെ കാണ്മാനെനിക്കു ഗതി?!

കാലപ്രവാഹമൊരു നദിയായ് നിറഞ്ഞൊഴുകെ- 

യതിനെ മുറിച്ചു മറുകര ചെന്നു ചേരുവതി-

നിക്കണ്ട കോടിപരമതിൽമേലെ ജീവഗണ-

മതിലൊന്നിനായിടുകിലതു ദുർല്ലഭം ഭുവിയിൽ!

അമ്പാടിയിൽച്ചെന്നു ചേരുന്ന നേരമര-

വിന്ദാനനൻ്റെ സ്മിതവും  ഫുല്ലനേത്രങ്ങളും    

അളകാളികൾ ഇളകിടും ഫാലവും അതിലെ 

ഗോരോചനക്കുറിയുമിന്നു കണ്ടീടണം. 

ത്രൈലോക്യസുന്ദരനും ലക്ഷ്മീനിവാസിതനു-

മീലോകവാസികളിൽ പ്രേമം നിറഞ്ഞവനു-

മാകുന്ന മാധവനെ ഞാനിന്നു കാണുമതു 

കാണുന്നു  ഭാവനയിൽ, ശ്രീകൃഷ്ണരൂപ! ഹരി! 

നിരാകാരരൂപനുടെയവതാരമായ് ഭുവന-

സംസാരവാരിധിയിലുണ്ടായ മാനുഷനായ് 

വൃന്ദാവനത്തിലമരും പാദപങ്ങളിലും 

ഗോപീഗൃഹങ്ങളിലുമാടുന്നു ലീലയവൻ!

ഭൂഭാരനാശനാർത്ഥം   നീ പിറന്നു, പല 

മാനുഷ്യചേഷ്ടകളുമാടുന്നുവെങ്കിലുമീ 

കർമ്മങ്ങൾതൻ ബന്ധിയാകാതിരിക്കുവതി-

നായുള്ള മാർഗ്ഗമതു കാട്ടുന്നു നീ കൃപയാൽ!

കംസഹംസം ഞാനിതെന്നാലുമെന്നിലൊരു 

ശത്രുത്വമുണ്ടാകയില്ലെൻ്റെയച്ച്യുതനും 

ക്ഷേത്രജ്ഞനാം പരമാത്മാവു തന്നെയവ-

നെല്ലാമറിഞ്ഞിടുമന്തര്യാമി തന്നെ ഹരി!

ശ്രീകൃഷ്ണദർശനക്ഷണം ഞാൻ മറന്നഖില-

മവിടുത്തെതൃപ്പാദപദ്മങ്ങളിൽ വീഴും!

സാഷ്ടാംഗവന്ദനവുമർപ്പിച്ചിടും സകല-

വൃന്ദാവനപ്രാണികൾക്കും സംപൂജിതം. 

സൗഗന്ധികത്തിൻ്റെ  ഗന്ധമോലും  നിൻ്റെ 

പാണികളാലെന്നെയാശീർവദിച്ചുമാ-

ദീർഘബാഹുക്കളാലാലിംഗനം ചെയ്തും 

തീർത്ഥമായ്ത്തീർക്കുമെൻ ഗാത്രമിതും ഹരേ!

ഇത്തരം ചിന്തിച്ചു ചിന്തിച്ചു ഭക്തിയോ-

ടെത്തിയമ്പാടിയിലക്രൂരൻ ദൂതുമായ്, 

കൃഷ്ണനെക്കാണുവാനുള്ളോരു  മോഹ-

മങ്ങുള്ളിലക്രൂരനു വർദ്ധിച്ചിടുന്നഹോ!