ഒരു കുട്ടിക്കവിത

തൊട്ടാവാടി

ഗൂഗിൾ ചിത്രം 

കുട്ടി:
തൊട്ടാവാടീ തൊട്ടാവാടീ  

തൊട്ടാൽ വാടുവതെന്തേ?

മൊട്ടിട്ടോ നിൻ പട്ടുമനസ്സിൽ 

ഒട്ടൊരു പരിഭവമുകുളം?

മുള്ളു നിറഞ്ഞൊരു മേനിയ്ക്കുള്ളിൽ 

ലജ്ജ തുളുമ്പും ഹൃദയം 

എങ്ങനെ വന്നൂ പറയാമോ നീ 

കൂമ്പിയ മിഴിയഴകാളേ?!  

തൊട്ടാവാടി:

ഇഹലോകത്തിരുവാരിധിയിൽ പര-

നെന്നെ സൃഷ്ടിച്ചപ്പോൾ 

അരിയൊരു  ചെടിയാമെന്നുടെ കാതിൽ 

മന്ത്രിച്ചിങ്ങനെ പതിയെ...

"നല്ല മനസ്സാൽ തൊട്ടോർ  നിന്നുടെ   

നാണം കണ്ടുമയങ്ങും   

കള്ളമനസ്സാൽ തൊട്ടോർ കൂർത്തൊരു 

മുള്ളു തറച്ചു മടങ്ങും "

കുട്ടി: 

പാടലവർണമിയന്നൊരു പുഷ്പ-

സമൂഹം കണ്ടാലാഹാ!

കുട്ടിക്കതിരോൻ നിൻ മുടിമേലെ 

കതിരൊളി വീശിയ പോലെ!

നേർത്തു കൊലുന്നോരിലകൾ മെല്ലേ-

യൊന്നൊന്നായിക്കൂമ്പും 

മായാജാലംതന്നുടെ പൊരുളീ 

ബാലകരോടുരയാമോ?

തൊട്ടാവാടി: 

ഇലയും തണ്ടും ചേരും ഭാഗ-

ത്തനവധി കോശസമൂഹം 

എന്നുടെ മേനിയിലുണ്ടവ നീരിൻ 

നിറകുടമാണെന്നറിയൂ 

നിങ്ങൾ തൊടുമ്പോൾ നീർത്തുള്ളികളെൻ 

തണ്ടിൽ കയറിയൊളിക്കും 

മർദ്ദമൊഴിഞ്ഞെന്നിലകൾ പതിയെ 

മൗനസമാധിയിലമരും

കുട്ടി: 

അപ്പോൾ നിന്നെക്കണ്ടാലീശ്വര- 

നാമം ചൊല്ലുംപോലെ 

അർദ്ധനിമീലിതമിഴികളിയന്നൊരു 

വ്രീളാവതി നീയപ്പോൾ!

ഇരവിൽ കുട്ടികളാരും നിന്നുടെ 

യരികിൽ വന്നില്ലല്ലോ 

ആരും തൊട്ടതുമില്ലെങ്കിലുമീ 

കള്ളമയക്കമിതെന്തേ?  

തൊട്ടാവാടി: 

പകലോൻ വെട്ടമണച്ചുകഴിഞ്ഞാ-

ലിത്തിരി ഭയമുണ്ടുള്ളിൽ 

അപകടസൂചന കിട്ടുകിലുടനെ 

കണ്ണുമടച്ചുകിടക്കും 

നിന്നുടെ പുസ്തകസഞ്ചിയിലെന്നുടെ 

യാത്മച്ചരിത്രമതില്ലേ?

അക്കഥ വായിച്ചെത്തിയ നിന്നെ 

തൊട്ടുമയക്കാൻ മോഹം. 

കുട്ടി: 

തൊട്ടാൽ  വാടാൻ തൊട്ടാവാടി- 

ച്ചെടിയല്ലല്ലോ പൊന്നേ 

അറിയാനുള്ളൊരു കൗതുകമോടെ 

ചുറ്റും ഞാൻ ചെറുബാലൻ 

അനവധിയനവധി മായാജാല

ച്ചെപ്പിൻ കുടമീ പ്രകൃതി 

അറ്റം മുതലേ ചുറ്റിക്കാണാ-

നിച്ചെറുജന്മം മതിയോ?!