ബലഭദ്രനൊത്തു വ്രജത്തിലൊക്കെയും
പശുക്കളെ മേച്ചു നടക്കവേ കൃഷ്ണൻ
അതിശയത്തോടെയുരച്ചുവോരോന്നാ
രസമെഴും വനപ്രദേശത്തെ നോക്കി
വയസ്സൊരഞ്ചന്നു കഴിഞ്ഞിരുവർക്കു, -
മവർ പ്രിയർ വൃന്ദാവനത്തിലെങ്ങുമേ
അനന്തനു നീലാംബരമുണ്ടു പീതാം-
ബരമുടുത്തുകൊണ്ടനുജൻ കൃഷ്ണനും.
ബലത്തിൽ ജ്യേഷ്ഠനാം ബലരാമൻ മുന്നിൽ
നയത്തിലച്യുതൻ, ച്യുതിയെഴാത്തവൻ!
അവരിരുവരുമൊരുമിച്ചങ്ങനെ
നടന്നുവാ വൃന്ദാവനത്തിലൊക്കെയും!
തരുലതാദികൾ നിറഞ്ഞനവധി
സുഗന്ധവാഹിയാം കസുമരാജിയും
വടങ്ങൾ തൂങ്ങിടുമാൽമരങ്ങളും
കിളികൾ പാർത്തിടും നീഢജാലവും,
മധു നിറഞ്ഞിടും കുസുമവൃന്ദത്തെ
പരിക്രമിച്ചിടുമളികുലങ്ങളും
സരസ്സുകൾ, നദീതടങ്ങളും ഗിരി -
നിരമുടിയഴിഞ്ഞിടും പ്രപാതവും,
അവയ്ക്കിടയിലൂടതിപ്രസരിപ്പാർ -
ന്നവർ കുമാരക,രൊപ്പമാ പൈക്കളും
കളിച്ചുമൊന്നിച്ചു രസിച്ചുമങ്ങനെ
പഠിച്ചു വിശ്വമഹാപാഠപുസ്തകം!
ഹരിമുരളിയൽ നിന്നുമേതദ്രിയു-
മലിയുമാ ഹൃദ്യനാദമൂറീടവേ
പയ്യുകളും പാൽ കറന്നിടുമംഗന-
മാരുമൊന്നായതിലലിഞ്ഞുപോയ് പ്രിയം!
മതി മറന്നാടിടും മാമയിലുക-
ളാ വേണുമായയിൽ നിന്നുപോയ് മാനുകൾ
മധുരിതം, യദുനന്ദനൻ പൊൻമുള-
മുരളിയൂതുന്ന ബാലനാം മാന്ത്രികൻ!
.സകലപ്രാണിയുമാ കൃഷ്ണകർഷണം-
കൊണ്ടുള്ളിൽ ഭക്തിപൂണ്ടെന്തൊരതിശയം!
കൺകളിലാനന്ദബാഷ്‌പം പൊടിഞ്ഞിട്ട-
വരിന്ദ്രിയങ്ങളെയാകെ മറന്നുപോയ്!
ശ്രീകൃഷ്ണപാദങ്ങള്‍ തന്നിലെ രേണുക്കള്‍
വീണൊരാ മണ്ണിലോരുദിനം പോകണം
ചര്‍വ്വിതചര്‍വ്വണമാകും ചരിതങ്ങള്‍
നേരിട്ടുകാണുവാനുള്ളം കൊതിക്കുന്നു.
No comments:
Post a Comment