ഒരു ഗോവ യാത്ര കഴിഞ്ഞുവരുമ്പോൾ കൂടെ കൂട്ടിയതാണ് ഈ ബുദ്ധ പ്രതിമയെ. ശാന്തി കളിയാടുന്ന ആ മുഖത്തേയ്ക്കു നോക്കുംതോറും ഒരു positive energy ഉള്ളിൽ നിറയുന്നത് പോലെ തോന്നും. കൂടെ ചില സംശയങ്ങളും. ആ ചിന്തകൾ ഇതാ ഇവിടെ.......
ബുദ്ധം ശരണം ഗച്ഛാമി
ബുദ്ധൻ്റെയൊപ്പം നടക്കട്ടെ ഞാനല്പ-
ദൂരമീ കലികാലതീരേ...
ബോധോദയത്തിൻ്റെ വഴിയേ നടക്കുവാ -
നിനിയൽപജീവിതം മാത്രം.
സംസാരദുഃഖമകറ്റുവാനങ്ങൊരു
നാളിൽത്ത്യജിച്ചു സാമ്രാജ്യം,
സുഖലോലമാമൊരു ജീവിതം തട്ടി -
യെറിഞ്ഞു മഹാജ്ഞാന മാർഗേ.
വഴികാട്ടിയായി ഞാനങ്ങയെയിന്നെൻ്റെ
സവിധം നടപ്പാൻ ക്ഷണിയ്‌ക്കേ
ഭയമുള്ളിലുണ്ടെനിയ്ക്കങ്ങേയ്ക്കു താങ്ങുവാ -
നെളുതല്ലയിന്നുള്ള ലോകം !
സുഖദുഃഖഹേതുവറിയുവാനൊരു നാളി -
ലരമന വിട്ടൊരാ കാലം-
അല്ലിന്നിതവിടുത്തെ ചിന്തയ്ക്കുമപ്പുറം
കലിവന്നുബാധിച്ച കാലം !
കാണേണ്ട കാഴ്ചകൾ പലതുണ്ടു വഴിമദ്ധ്യേ
തളരായ്കയെൻ ത്യാഗമൂർത്തേ!
കല്ലിൻ പ്രതിമയ്ക്കു തുല്ല്യമായ് മാറ്റുക -
യവിടുത്തെ നിർമ്മലചിത്തം.
അകലത്തു നിന്നങ്ങു കേൾക്കുന്നുവോവൊരു
പൈതലിൻ ദീനവിലാപം ?
അമ്മയുമച്ഛനും ചേർന്നൊരാക്കുഞ്ഞിനെ -
യിഞ്ചിഞ്ചായ് തച്ചുതകർത്തു.
വേദനകൊണ്ടു പിടയുമാ ബാലൻ്റെ
രോദനംകേട്ടു നടുങ്ങേ
നനയുന്നുവോ മിഴിക്കോണുകളങ്ങേയ്ക്കു -
മുള്ളത്തിൽ ചോര പടർന്നോ?
പാതയോരത്തൊരാൾക്കൂട്ടമിതെന്തിനെ -
ന്നവിടുന്നു ശങ്കിച്ചു നിൽക്കേ
ചേതനയറ്റൊരാ പെണ്‍കിടാവിൻ കഥ
യെങ്ങനെ ഞാൻ പറഞ്ഞീടും...?
ഓടുന്ന വണ്ടിയിൽ നിന്നൊരാ കാട്ടാളൻ
ചീന്തിയെറിഞ്ഞൊരാ സ്വപ്നം
വീണുചിതറിക്കിടപ്പതു കാണുവാ -
നങ്ങേയ്ക്കുമാകില്ല നൂനം!
കണ്ണുകൾ പൊത്തുവാൻ നേരമായില്ലെനി -
യ്ക്കുത്തരം കിട്ടും വരേയ്ക്കും,
അൽപദൂരംകൂടിയീവഴി പോയിടാ -
മെൻ ബോധിസത്ത്വൻറെയൊപ്പം.
ചേരിയിൽക്കുഞ്ഞിനെ വിൽക്കുന്നുവമ്മമാർ
കാളും വിശപ്പടക്കീടാൻ,
കഞ്ചാവു തിന്നു സ്വബോധം മറഞ്ഞുഗ്ര -
മൃഗമായ് മരുവും മനുഷ്യർ,
ഇരുളിൻ മറവിലേയ്‌ക്കോടിമറയു-
ന്നുറയും കൊലയാളിവർഗ്ഗം,
ന്നുറയും കൊലയാളിവർഗ്ഗം,
വഴിയിൽ തലയറ്റൊരുടലുമായ്പ്പിടയുന്നു
ജീവൻ വെടിയും മനുഷ്യൻ...
ചങ്കുറപ്പില്ലയിക്കാഴ്ചകൾ കാണുവാ -
നെങ്കിൽ നമുക്കു പോയീടാം
ഗംഗതൻ മോക്ഷതീര,ത്തവിടെയും
കാണാം ശ്മശാനങ്ങൾ നീളെ.
ഇത്രമേൽ ഭീകരദൃശ്യങ്ങൾ മുമ്പങ്ങു
കണ്ടതുണ്ടോ പാരിലെങ്ങാൻ?!
ജീവിതദുഃഖത്തിൻ മൂലമറിഞ്ഞൊരു
ചൈതന്യവായ്പേ, പറയൂ...
നയിക്കുകീ ലോകത്തെയങ്ങു തപംചെയ്ത
ബോധിവൃക്ഷത്തിൻ്റെ ചാരേ,
ഒരുവേളകൂടിയീ പാരിന്നു മീതെ-
യങ്ങേകുക ദിവ്യപ്രകാശം!
--------------------------------------
